آلبرشت دورر
From Wikipedia, the free encyclopedia
آلبرشت دورر (آلمانی: Albrecht Dürer؛ زادهٔ ۲۱ مه ۱۴۷۱ – درگذشتهٔ ۶ آوریل ۱۵۲۸) نقاش، حکاک و ریاضیدان آلمانی دوره نوزائی است. بزرگترین گراورساز عصر خویش بود و با حکاکی روی چوب و فلزات آثار بیهمتایی آفرید که در سراسر مغربزمین دست به دست چرخید و نفوذ دامنهدار خود بر روی هنر سدهٔ شانزدهم اروپا را تثبیت کرد.[1] بسیاری از هنرشناسان او را بزرگترین هنرمند تاریخ نقاشی آلمان تا امروز میدانند. آلبرشت دورر یکی از چهرههای نادر تاریخ هنر بود که در زمان حیات به اوج شهرت و اعتبار رسید.[2]