اسکندرمیرزا گرجی
شاهزاده گرجی حامی ایران در جنگهای ایران و روس / From Wikipedia, the free encyclopedia
اسکندرمیرزا یا الکساندر میرزا (۱۷۷۰–۱۸۴۴ میلادی)، شاهزادهٔ گرجی طرفدار ایران در زمان جنگهای ایران و روس بود. پس از مرگ پدرش ایراکلی دوم، پادشاه کاختی و کارتلی (گرجستان شرقی)، این شاهزاده که اطمینان داشت سیاستهای روس گرایانه برادر ناتنی اش، گیورگی دوازدهم، باعث نابودی گرجستان بدست روسیه میشود، از در مخالفت با برادرش درآمد و به درخواست فتحعلی شاه قاجار، تفلیس را ترک نمود و به نیروهای آوار طرفدار ایران تحت فرماندهی عمرخان در داغستان پیوست (۱۷۹۹م)[1].
شاهزاده الکساندر | |
---|---|
زاده | ۱۷۷۰ میلادی پادشاهی کارتلی-کاختی |
درگذشته | ۱۸۴۴ میلادی ایران |
دودمان | باگراتیونیها |
پدر | ایراکلی دوم |
مادر | دارجان دادیانی |
جنگ و گریز نیروهای گرجی اسکندرخان و ایرانیان همراهش از یک سو و نیروهای روس و گرجی مخالف از سوی دیگر، تا دو سال در کاختی ادامه داشت تا در تاریخ ۷ نوامبر ۱۸۰۰ میلادی اسکندر خان در نبرد نیاخورا شکست خورد و ناچار شد ابتدا به قره باغ و سپس به داغستان بگریزد.
بعدها در داغستان افسانهای بر سر زبانها افتاد که شیخ شامل داغستانی در اصل فرزند اسکندر میرزا است، اما گفته شده که خود شیخ شامل این داستان را میساخته تا در خیزش ضد روسی خودش حمایت گرجیها را هم جلب کند.