ثتهگوش
ساتراپی هخامنشی، در محدوده در کشورهای افغانستان و پاکستان امروزی / From Wikipedia, the free encyclopedia
ثَتَهگوش (به پارسی باستان: 𐎰𐎫𐎦𐎢𐏁، Θataguš یا Thataguš یا Sāttagydiⁿa به معنای صدها گاو)،[1] یکی از ساتراپیهای هخامنشی، براساس سنگنوشته داریوش یکم در نقش رستم است.[2] ثتهگوش سرزمینی باستانی در جنوب غربی در افغانستان مرکزی که تقریباً از هرات تا حوالی سند وسعت داشت. این سرزمین در سنگنوشته بیستون داریوش بزرگ و نقش رستم در دورهٔ هخامنشیان به پارسی باستان «ثَ تَ گوش» نامیده شدهاست.
اطلاعات اجمالی ثتهگوش (پارسی باستان) 𐎰𐎫𐎦𐎢𐏁Sāttagydiⁿa, تاریخچه ...
ثتهگوش (پارسی باستان) 𐎰𐎫𐎦𐎢𐏁 Sāttagydiⁿa | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ساتراپی شاهنشاهی هخامنشی | |||||||
۵۱۳ پ.م.–حدود قرن چهارم پیش از میلاد | |||||||
جایگاه ساتراپی ثتهگوش در قلمرو هخامنشی | |||||||
تاریخچه | |||||||
دولت | |||||||
شاهنشاه | |||||||
• ۵۱۳–۴۹۹ پ.م. | داریوش بزرگ | ||||||
• ۳۵۸–۳۳۸ پ.م. | اردشیر سوم | ||||||
دوران تاریخی | شاهنشاهی هخامنشی | ||||||
۵۱۳ پ.م. | |||||||
• انحلال | حدود قرن چهارم پیش از میلاد | ||||||
|
بستن
بگفتهٔ هرودوت، ساتاگیدها تیرهای از مردم شرق یا شمال شرق ایران بودند، و مقر ایشان در تقسیمات شاهنشاهی هخامنشی جزو ایالت هفتم بشمار میرفت.