رشیدی سمرقندی
شاعر ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
ابومحمد بن محمد رشیدی سمرقندی[1] شاعر ایرانی پارسی گوی قرن ۶ ه.ق فرارود و از مردم سمرقند بود. القاب وی سیدالشعرا[2] و تاج الشعرا[3] میباشند. رضاقلیخان هدایت نام وی را «ارشدی» آورده و گفته نام وی ابومحمد است.[4] عوفی دربارهٔ وی گفته که وی چندین تصنیف سروده و چندین کتاب تألیف کرده و زینت نامه یکی از نتایج خاطر اوست. هدایت هم منظومه ای به نام مهر و وفا را از منظومههای وی دانسته.