سفال
From Wikipedia, the free encyclopedia
سُفال قطعهای از سرامیک را مینامند که بین ۸۵۰ درجهٔ سانتیگراد تا ۱٬۰۰۰ درجهٔ سانتیگراد آتش دیده و دارای تَخَلخُل نامرتب باشد.[1] سفال در برخی مواقع فقط به اشیاء سرامیکی بدون لعاب گفته میشود که نخستین مادهٔ مصرفی در ساخت ظروف سفالی گل رس یا خاک رس است؛ برای ساخت ظرفهای سفالی از چرخ سفالگری استفاده میشود که البته لازم است ذکر شود در قدیم از تکنیک دست و انگشت و همچنین روشی به نام فتیله (اتصال حلقه) نیز برای ساخت انواع ظروف استفاده میکردند.[2]
در سرامیکسازی فرانسه به سفال لعابدار منقوش، فائینس (faïence) گفته میشود.[3][4]