سقط جنین در ایران
From Wikipedia, the free encyclopedia
در کشور ایران سقط جنین ممنوع است، مگر در صورتی که ادامه بارداری مادر، به مرگ جنین یا مادر منجر شود یا مشکلات جدی برای خانواده ایجاد کند، که در اینصورت با دستور مقام قضایی یا درخواست زوجین یا معرفی نامه پزشک معالج تا قبل از چهارماهگی، (که به باور مسلمانان، زمان اضافه شدن روح به جسم است) قابل اجراست. برای تأیید این شرایط، ارائه حداقل دو مشاوره تخصصی در تشخیص الزامی است، بلکه در موارد خارج از فهرستِ اندیکاسیونهای اعلام شده توسط سازمان پزشکی قانونی، ارائه حداقل سه مشاوره تخصصی مبنی بر ناهنجاریِ منجر به مرگِ جنین یا خطر مرگ مادر ضروری میگردد.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (ژوئن ۲۰۱۶) |
قانونی در صورت درخواست | |
بدون محدودیت | |
محدودیت بارداری بعد از ۱۷ هفته اول | |
محدودیت بارداری قبل ۱۷ هفته اول | |
محدودیتهای نامشخص | |
از نظر قانونی محدود به موارد زیر است: | |
خطر برای زندگی مادر، برای سلامتی او *، تجاوز جنسی *، اختلال جنین *، یا عوامل اجتماعی و اقتصادی | |
خطری برای زندگی مادر، برای سلامتی او *، تجاوز جنسی، یا اختلال در جنین | |
خطر برای زندگی مادر، برای سلامت او *، یا آسیب جنین | |
خطر جانی برای مادر *، سلامت *، یا تجاوز جنسی | |
خطری برای زندگی یا سلامتی مادر | |
خطری برای زندگی مادر | |
غیر قانونی بدون استثنا | |
بدون اطلاعات | |
* برای برخی از کشورها یا مناطق در آن دسته اعمال نمی شود |
برای مثال هر بیماری دریچهای که به نارسایی قلبی با درجه اختلال عملکردی ۳ و ۴ منجر شده و قابل برگشت نباشد، کبد چرب حاملگی، نارسایی کلیه و فشار خون غیرقابل کنترل با داروهای مجاز در دوران حاملگی از جمله شرایط مادر است که میتواند مجوز سقط دریافت کند. از اختلالات جنینی که مشمول اجازه سقط میشوند نیز میتوان آلفا تالاسمی، تریزومی ۱۳ و ۱۸، آنانسفالی (عدم تشکیل بخشی از جمجمه) را نام برد.[1]