عروض (شعر)From Wikipedia, the free encyclopedia عروض رکن آخر یا کلمهٔ آخر مصراعِ اول هر بیت است، مانند «خاست» در این بیت منسوب به ناصر خسرو روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاستاز بهر طمع بال و پر خویش بیاراست.[1]
عروض رکن آخر یا کلمهٔ آخر مصراعِ اول هر بیت است، مانند «خاست» در این بیت منسوب به ناصر خسرو روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاستاز بهر طمع بال و پر خویش بیاراست.[1]