غلاف میلین
From Wikipedia, the free encyclopedia
غلاف میلین یک لایه از جنس چربی (از جنس غشا) است که بر روی بسیاری از آکسونها و بعضی از دندریتها، تشکیل میشود و نورون را سفید رنگ جلوه میدهد نقش نهادین پوشش میلین، ایجاد نارسانایی بیشتر بر روی سطح تار عصبیها است که این امر باعث افزایش سرعت هدایت پیامهای الکتریکی در درازای تار میشود. میلین افزون بر افزایش سرعت ترارسانی پیامهای عصبی در طول رشتههای عصبی، وظیفه نگهداری از سلولهای عصبی را نیز به عهده دارد.
اطلاعات اجمالی
بستن
همه طول تار از میلین پوشیده نشدهاست. بخشهایی که پوشش میلین قطع میشود گره رانویه نامیده میشوند. در رشتههای میلیندار پیام عصبی بسیار تندتر ترارسانی میشود.
از دیدگاه میلینه بودن، نورونها بر ۲ گونه هستند:
- نورونهای بدون میلین: سرعت پایینی در ترارسانی پیامهای عصبی دارند، و بخش خاکستری مغز و نخاع را میسازند.
- نورونهای میلین دار: سرعت ترارسانی در نورونهای میلیندار بیش از ۱۰۰ برابر نورورنهای بی میلین است. این نورونها بخش سفید مغز و نخاع را میسازند).
موارد استفاده میلین در قشر مخ، نخاع، مخچه (شجره الحیاة یا درخت زندگی) و … است.