فراوانی
From Wikipedia, the free encyclopedia
فراوانی (به انگلیسی: Frequency) در آمار به شمار برآمدن (یا تکرار مشاهده) یک داده گفته میشود. در آمار برای تکرار پیشامدهای حاصل از یک آزمایش، فراوانی تعریف میکنند. فراوانی مطلق یک داده، به تعداد دفعات تکرار آن داده گفته میشود. فراوانی مطلق دادهٔ xi را با fi نمایش میدهند.[1] اگر دادهها دستهبندی شده باشند، فراوانی مطلق دستهٔ iام برابر تعداد اعضای این دسته خواهد بود.[2] اگر دستهٔ iام دارای فراوانی مطلق fi حاصل از n داده باشد، فراوانی نسبی این دسته به صورت کسر fi/n تعریف میشود.[3] فراوانی تجمعی یک دسته، به تعداد پیشامدهایی گفته میشود که مقدارشان از کران بالای آن دسته کمتر باشد یا فراوانی تجمعی یک دسته یا محدوده حاصل جمع فراوانی مطلق همان دسته یا رده با فراوانی مطلق دسته یا رده های قبلی می باشد و [4]
فراوانی دادهها را معمولاً به صورت گرافیکی و در قالبهایی مانند هیستوگرام یا به صورت جدول فراوانی نمایش میدهند.