موسیقی کلاسیک قرن بیستم
From Wikipedia, the free encyclopedia
موسیقی کلاسیک قرن بیستم (انگلیسی: 20th-century classical music)، آثاری از موسیقی هنری را توصیف میکند که از سال ۱۹۰۱ تا ۲۰۰۰ میلادی به این نام نوشته شدهاست. این قرن بدون سبکِ غالب بود و آهنگسازان آثار بسیار متنوعی از موسیقی را خلق میکردند.
دورهها، اعصار و جنبشهای موسیقی کلاسیک غرب | |
---|---|
دوران اولیه | |
قرون وسطی | ۵۰۰–۱۴۰۰ |
* آرس کهن | ۱۱۷۰–۱۳۱۰ |
رنسانس | ۱۴۰۰–۱۶۰۰ |
دوران قواعد مشترک | |
باروک | ۱۶۰۰–۱۷۵۰ |
گالانت | ۱۷۲۰–۱۷۸۰ |
کلاسیک | ۱۷۳۰–۱۸۲۰ |
* مکتب مانهایم | ۱۷۴۰–۱۷۷۰ |
رمانتیک | ۱۷۸۰–۱۹۱۰ |
قرن بیستم و اوایل دوره قرن بیستویکم | |
عصر مدرن | ۱۸۹۰–۱۹۵۰ |
جنبش امپرسیونیستی | ۱۸۹۰–۱۹۲۵ |
جنبش اکسپرسیونیستی | ۱۹۰۸–۱۹۲۵ |
* دومین مکتب وین | ۱۹۰۰–۱۹۶۰ |
عصر پستمدرن/معاصر | ۱۹۳۰– اکنون |
* جنبش مینیمالیستی | ۱۹۶۵– اکنون |
مدرنیسم، امپرسیونیسم و پسترمانتیسم را همگی میتوان در دهههای قبل از چرخش قرن دنبال کرد، اما میتوان آنها را هم در این قرن گنجاند زیرا آنها فراتر از مرزها و سبکهای موسیقی قرن نوزدهم که بخشی از دوران قواعد مشترک بودند، تکامل یافتند. نئوکلاسیک و اکسپرسیونیسم عمدتاً پس از سال ۱۹۰۰ رخ داد. مینیمالیسم بسیار دیرتر از قرن آغاز شد و میتواند به عنوان یک تغییر از دوران مدرن به پستمدرن تلقی شود، هرچند که دوران پسامدرنیسم، از همان اوایل (۱۹۳۰م) به بعد است. آتونالیته، سریالیسم، موسیقی کانکریت و موسیقی الکترونیک همه در طول این قرن توسعه یافتهاند. موسیقی جاز و موسیقی فولکلور در این زمان تأثیر مهمی بر بسیاری از آهنگسازان داشتند.