ناشناختگرایی الهیاتی
From Wikipedia, the free encyclopedia
ناشناختگرایی الهیاتی (به انگلیسی: Theological noncognitivism) یک برهان است که میگوید زبان مذهبی، به ویژه، بسیاری از واژگان استفاده شده چون «خدا» بیمعنی هستند.[1]
طبق ناشناختگرایی الهیاتی، زبان مذهبی و برهانهای دینی، ذاتاً، دارای معنی نیستند؛ از این رو، نمیتوان روی درستی یا نادرستی آنها بحث کرد. ناشناختگرایی با مفاهیم بیدینی، بیخدایی، اپاتئیزم و ندانمگرایی رابطه دارد؛ ولی تفاوتهایی نیز، با آنها دارد؛ همچنین گاهی، مترادف با ایگنستیسیزم، به کار میرود.