نفوذ (آبشناسی)
From Wikipedia, the free encyclopedia
نفوذ آب به داخل خاک را نفوذ گویند. نفوذ از یک نقطه به نقطه دیگر بسیار متغیر است، زیرا سرعت نفوذ آب در خاک بستگی به خصوصیات فیزیکی و شیمیائی خاک دارد.
یکی از خصوصیات فیزیکی خاک، نفوذ آب به داخل خاک میباشد. نفوذ بر حسب تعریف عبارتست از وارد شدن آب از سطح زمین به داخل خاک. نفوذ یکی از مهمترین پارامترهای خاک است. شرایط فیزیکی خاک مانند ساختمان خاک، بافت خاک، رطوبت اولیه خاک و شرایط فیزیولوژیک خاک مانند خلل و فرج ایجاد شده توسط کرمها و... و همچنین کیفیت آب خاک و دمای آب در نفوذ آب در خاک تأثیر دارند.
بخشی از نزولات جوی بعد از رسیدن به سطح زمین به داخل خاک نفوذ میکند و این پدیده فقط شامل وارد شدن آب به داخل خاک است. این آب ممکن است در داخل زمین نیز به حرکت عمقی خود ادامه دهد تا سرانجام وارد لایههای آبدار زیر زمینی شده و جزء منابع آب زیرزمینی به حساب آید یا آن که صرف مرطوب کردن خاک شده و دوباره در اثر تبخیر و تعرق به هوا برگردد.
نفوذ آب در خاک از دو جهت مورد بررسی قرار میگیرد، یکی شدت نفوذ ودیگری مقدار نفوذ تجمعی.
شدت یا سرعت نفوذ به ارتفاع آبی گفته میشود که اگر در روی زمین وجود میداشت میتوانست در واحد زمان در زمین نفوذ کند. آب فقط در زمانی در سطح زمین انباشته یا جاری میشود که شدت بارندگی از سرعت نفوذ آب در خاک بیشتر باشد.[1][2]