هیستیدین
From Wikipedia, the free encyclopedia
هیستیدین یکی از بیست اسید آمینهی اصلی یاختههای زنده است.
L-Histidine | |||
---|---|---|---|
| |||
Histidine | |||
دیگر نامها 2-Amino-3-(1H-imidazol-4-yl)propanoic acid | |||
شناساگرها | |||
شماره ثبت سیایاس | ۷۱-۰۰-۱ Y | ||
پابکم | ۷۷۳ | ||
کماسپایدر | ۶۰۳۸ Y | ||
UNII | 4QD397987E Y | ||
دراگبانک | DB00117 | ||
KEGG | D00032 Y | ||
ChEBI | CHEBI:57595 Y | ||
ChEMBL | CHEMBL۱۷۹۶۲ Y | ||
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 | ||
| |||
| |||
خصوصیات | |||
فرمول مولکولی | C6H9N3O۲ | ||
جرم مولی | ۱۵۵٫۱۵ g mol−1 | ||
انحلالپذیری در آب | 4.19g/100g @ 25 °C[1] | ||
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |||
Y (بررسی) (چیست: Y/N؟) | |||
Infobox references | |||
|
هیستیدین یک ماده پروتئینی و از اجزای تشکیل دهنده محصولات مهم بیوشیمی است که در حفاظت از پوست در برابر اشعه ماورابنفش و کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو نقش دارد.
افرادی که رژیم غذایی فاقد هیستیدین را در بلندمدت مصرف میکنند، با عوارض و مشکلاتی مثل کاهش سطح هموگلوبین (پروتئینی که اکسیژن را به گلبولهای قرمز میرساند) مواجه میشوند هیستیدین به مقادیر اندک در کبد تولید میشود. از همین رو این ماده باید از طریق رژیم غذایی مصرف شود تا سطح هیستیدین در بدن حفظ گردد.
هیستیدین به مواد مهمی مثل هیستامین و کارنوزین تبدیل میشود.