گویش پکن
گویش مادارین شهر پکن / From Wikipedia, the free encyclopedia
برای شاخهای بزرگ از زبان ماندارین که در پکن، هبئی، مغولستان داخلی، لیائونینگ و تیانجین تکلم میشود، ماندارین پکنی را ببینید.
گویش پکن (چینی سادهشده: 北京话، چینی سنتی: 北京話، پینیین: Běijīnghuà) گونهای از چینی ماندارین است که در منطقه شهری پکن در چین رایج است. این گویش پایه واجی چینی معیار است که زبان رسمی چین و تایوان و یکی از چهار زبان رسمی در سنگاپور است. با وجود همانندی بسیار با چینی معیار، این گویش دارای برخی از تفاوتهای «مشخص» با آن است.
اطلاعات اجمالی گویش پکن, منطقه ...
گویش پکن | |
---|---|
پکنی | |
北京話 Běijīnghuà | |
منطقه | مناطق شهری پکن[1] |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
ایزو ۶–۶۳۹ | bjjg |
فهرست لینگوییست | cmn-bej |
گلاتولوگ | beij1234 [2] |
زبانشناسی | 79-AAA-bb |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
بستن