Magellaanstrjitte
From Wikipedia, the free encyclopedia
De Magellaanstrjitte is in seestrjitte yn it meast súdlike diel fan Súd-Amearika; it wetter leit tusken Patagoanje yn it noarden en Fjoerlân yn it suden. Hy is neamd nei de Portegeeske ûntdekkingsreizger Ferdinand Magellaan, dy't der yn 1520 foar it earst trochhinne fear by syn reis om de wrâld yn tsjinst fan de Spaanske Kroan.
Magellaanstrjitte | |
Lokaasje | |
See | Atlantyske Oseaan/Grutte Oseaan |
Koördinaten | {{{koordinaten}}} |
Oerflakte | |
Djipte (maks.) | m |
Trochsneeddjipte | {{{trochsneeddjipte}}} m |
Trochsneeddjipte | m |
Breedte | ± 3 km |
Maks. breedte | {{{breedtemaks}}} |
Maks. breedte | |
Lingte | 570 km |
Oer | |
Satellytfoto fan Magellaanstrjitte yn kleuren |
De strjitte is in lytse 600 kilometer lang, en hat in protte eilannen. De ouwers binne Sileensk grûngebiet.
Oant it Panamakanaal iepene waard, wie de strjitte in wichtige rûte foar skippen ûnderweis nei de Stille Oseaan. Yn it tiidrek fan de sylskippen koe de trochfeart tige dreech wêze fanwege de sterke streamings en de fûle winen, dêr't min wat fan te sizzen wie, dy't dêr hearskje kinne, boppedat wie it lestich manoevrearjen yn de nauwe passaazje. Yn it earstoan wie de rûte allinne bekend by de Portugezen en Spanjerts, mar letter wisten ek Ingelsen en Nederlanners fan de trochgong. Oant de ûntdekking fan Kaap Hoarn en de Drakestrjitte troch Le Maire en Schouten yn 1616 wie de Magellaanstrjitte tige fan belang om de Stille Oseaan te berikken, mar ek yn de 21e iuw is der noch in protte skipsferkear.