Gaudapada
filósofo indio / From Wikipedia, the free encyclopedia
Gauḍapāda (en sánscrito: गौडपाद), que floreceu no século VI,[1] tamén referido como Gauḍapādācārya ("Gauḍapāda o Mestre"),[2] foi un filósofo medieval hindú e estudoso da escola Advaita Vedanta da filosofía hindú.[3][4] Aínda que os detalles da súa biografía son incertos, as súas ideas inspiraron a outros como Adi Shankara que o chamou Paramaguru (o máis alto mestre).[2][5]
Biografía | |
---|---|
Nacemento | século VI |
Morte | valor descoñecido |
Datos persoais | |
Relixión | Advaita Vedanta |
Actividade | |
Ocupación | filósofo |
Alumnos | Govinda Bhagavatpada (en) |
Lingua | Lingua sánscrita |
Gaudapada foi o autor ou compilador do Māṇḍukya Kārikā, tamén coñecido como Gaudapada Karika.[6] O texto consiste en catro capítulos, (tamén se di catro libros[7]), e aínda que que no capítulo catro[4] a terminoloxía é budista, doutrinalmente a obra de Gaudapada é vedanta, non budista.[3][8][9] Os primeiros tres capítulos do texto de Gaudapada influíron na tradición Advaita Vedanta. Partes do primeiro capítulo que inclúe o Mandukya Upanishad foron considerados unha fonte válida polas escolas Dvaita e Vishistadvaita da Vedanta.[4][10]