Histamenon
From Wikipedia, the free encyclopedia
O histamenon (en grego: νόμισμα ἱστάμενον, nómisma istámenon; "moeda padrón") ou histamenon nomisma, foi a denominación dada á moeda bizantina de ouro co valor dun sólido ou nomisma, a partir da aparición en 960 dunha variedade máis lixeira en peso e lei, denominada tetarteron ou tetarteron nomisma. Para distinguir ambas as variedades do nomisma, o histamenon mudou a súa aparencia orixinal e adoptou unha dimensión máis ancha e máis delgada, así como unha forma cóncava ("scyphate").[1][2][3]