Բրոնզի դար
From Wikipedia, the free encyclopedia
Բրոնզի դար, մարդկության պատմության ժամանակաշրջան, երբ որպես արտադրության հիմնական գործիքների և զենքերի ու զարդերի պատրաստման նյութ գլխավորապես օգտագործվել է բրոնզը, որը պայմանավորված էր պղնձի և անագի մշակման եղանակների կատարելագործմամբ։ Մարդկային հասարակության պատմության այդ փուլի սկզբում երկու մետաղների՝ պղնձի և անագի միաձուլումից ստեղծվում է նոր համաձուլվածքային մետաղ՝ բրոնզը։
Բրոնզի դարը հաջորդում է Քարի դարին և նախորդում Երկաթի դարին։ Բրոնզի դարը տևել է մ.թ.ա. XXXV / XXXIII-ից մինչև մ.թ.ա. XIII / XI դարերը, սակայն տարբեր քաղաքակրթություններում այն տարբեր է։
Իրականում Քարի դարի և Բրոնզի դարի միջև եղել է Պղնձիքարիդարը, այսպես կոչված՝ էնեոլիթի ժամանակաշրջանը, որը Հայկական լեռնաշխարհում և նրա հարևան Հարավային Կովկասում սկսվել է մոտավորապես մ.թ.ա. V հազարամյակում և ավարտվել մ.թ.ա. IV հազարամյակում, տեղի տալով վաղ բրոնզի դարին[1]։