Գլեբ Ուսպենսկի
From Wikipedia, the free encyclopedia
Գլեբ Իվանովիչ Ուսպենսկի (հոկտեմբերի 13 (25), 1843[1][2], Տուլա, Ռուսական կայսրություն[1][3][4] - մարտի 24 (ապրիլի 6), 1902[1][2], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[1][4] և Ստրելնա, Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[2]), ռուս գրող։
Գլեբ Ուսպենսկի Глеб Успенский | |
---|---|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 13 (25), 1843[1][2] |
Ծննդավայր | Տուլա, Ռուսական կայսրություն[1][3][4] |
Վախճանվել է | մարտի 24 (ապրիլի 6), 1902[1][2] (58 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[1][4] կամ Ստրելնա, Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[2] |
Գերեզման | Լիտերատորսկիե մոստկի |
Գրական անուն | Б—н[5], М.[5], Братья Гипподромовы[5], Брызгин[5], Г.[5], …въ[5], Г. И.[5], Г. У.[5], Г....в[5], Гл. У.[5], Г—ский[5], Гусев[5], Ив.[5], И—в[5] և Иванов[5] |
Մասնագիտություն | գրող և լրագրող |
Լեզու | ռուսերեն |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն |
Ժանրեր | ակնարկ, պատմվածք և վիպակ |
Զավակներ | Alexander Uspensky? և Boris Uspensky? |
Ազգականներ | Nikolai Uspensky?[1] և Q112987758? |
Gleb Uspensky Վիքիպահեստում |
Սովորել է Պետերբուրգի (1861) և Մոսկվայի (1862-1863) համալսարաններում։ Եղել է 1860-ական թվականներին դեմոկրատական գրականության ականավոր ներկայացուցիչ։ «Ռաստերյաևա փողոցի բարքերը» (1866) ակնարկաշարը պատկերում է Տուլայի արհեստավորների և բանվորների դառը կյանքը, աստիճանավորների, քաղքենիների, բուրժ․ գործարարների կենցաղը։ 1868 թվականին Ուսպենսկին դարձել է «Օտեչեստվեննիե զապիսկի» («Отечественные записки») ամսագրի հիմնական աշխատակիցներից մեկը։ 1870-ական թվականներին Ուսպենսկին ուղևորվել է արտասահման, մերձեցել հեղափոխական նարոդնիկների հետ։ Գրել է «Չեքերի գրքույկը», «Հիվանդագին խիղճ», «Հարություն չառավ» և այլ ակնարկներն ու պատմվածքները, որոնք հետագայում մտել են «Նոր ժամանակներ, նոր հոգսեր» շարքի մեջ։ 1873 թվականից մինչև 1890-ական թվականների սկիզբը Ուսպենսկին եղել է ոստիկանության գաղտնի հսկողության տակ։ 1870-ական թվականների վերջից Ուսպենսկիի ստեղծագործության հիմնական թեման դարձել է հետռեֆորմյան գյուղը՝ «Գյուղական օրագրից» (1877-1880), «Գյուղացին և գյուղական աշխատանքը» (1880), «Հողի իշխանությունը» (1882), «Ինչ–ինչ բաների մասին» (1886-1887) ևն։1880-ական թվականներին գրել է ռեակցիայի շրջանում ռուս, մտավորականության հոգևոր որոնումների մասին («Առանց որոշակի զբաղմունքի», 1881, «Կամա–ակամա», 1884, և այլն)։ Ստեղծագործական վերջին շրջանում ստեղծել է «Կենդանի թվեր» (1888), «Ուղևորություն վերաբնակիչների մոտ» (1888-1889) և այլ գործեր։ 1890-ական թվականների սկզբին սկսված հոգեկան ծանր հիվանդությունն ընդհատել է Ուսպենսկիի գրական գործունեությունը։