Շադդադյաններ
քրդական տոհմ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Շադդադյաններ, Շադդադեանք, քրդական ծագում ունեցող ամիրայական տոհմ միջնադարյան Հայաստանում (951-1199)։ Համարվում էր Հարավային Կովկասի առավել ուժեղ քրդական իշխանական տոհմը[1]։ Նրանք աճել էին գրեթե ամբողջ Արևելյան Հայաստանը։ Քաղաքական ասպարեզից հեռացրել են հայազգի Զաքարյան իշխանները։
Արագ փաստեր Շադդադյաններ, Տեսակ ...
Շադդադյաններ | |
---|---|
Տեսակ | արքայատոհմ |
Երկիր | Բագրատունյաց Հայաստան |
Տիրույթներ | Գանձակի Դվինի և Անիի ամիրայություններ |
Ծագում | Մուհամմադ իբն Շադդադ |
Հիմնում | 961 |
Ավարտ | 1199 |
Ազգային պատկանելիություն | քուրդ |
Դավանանք | Իսլամ |
Փակել
Շադդադյանների մասին սեղմ գրություններ կան վրացական «Քարթլիս ցխովրեբայում», և հայ պատմիչներ Ստեփանոս Տարոնեցու (10-11-րդ դարեր), Արիստակես Լաստիվերցու (11-րդ դար), Սամվել Անեցու (12-րդ դար) և Վարդան Արևելցու մոտ (13-րդ դար)[2]։