Ոսկոր
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ոսկոր (լատիներեն՝ Os, հունարեն՝ οστούν, հայերենում նաև Ոսկոր), պինդ շարակցական հյուսվածքից կազմված օրգան, որը մարդու և բազմաթիվ կենդանիների կմախքի կառուցվածքային միավորն է։ Հասուն մարդն ունի մոտավորապես 220
Արագ փաստեր Ոսկոր, Տեսակ ...
Ոսկոր | |
---|---|
Տեսակ | անատոմիական կառուցվածքի տեսակ և անատոմիական կառուցվածքների դաս |
Ենթադաս | կենդանական օրգան, animal product? և անհատական անատոմիական կառուցվածք |
Մասն է | կմախք |
Կազմված է | long bone?, short bone?, flat bone?, irregular bone?, sesamoid bone?, pneumatized bone?, membranous bone?, endochondral bone? և accessory bone? |
Անատոմիական կառուցվածքի զարգացում | bone development? |
MeSH | A02.835.232 և A10.165.265 |
Foundational Model of Anatomy | 5018 |
Terminologia Anatomica 98 | A02.0.00.000 |
Terminologia Histologica | H3.01.00.0.00001 |
Նկարագրված է | Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան, Բրոքհաուզի և Եֆրոնի փոքր հանրագիտական բառարան և 1911 Encyclopædia Britannica |
Bones Վիքիպահեստում |
Փակել
ոսկոր, որոնք իրար են միացած աճառային, ֆիբրոզ կամ սինովյալ հոդավորումներով։ Ոսկրերի հիմնական ֆունկցիաներն են՝ պաշտպանողական, հենաշարժական, արյունաստեղծ և մետաբոլիկ։ Ոսկրի կառուցվածքային առանձնահատկությունները վերջինիս թույլ են տալիս լինել թեթև, ճկուն և միաժամանակ շատ ամուր։ Ոսկրի ամբողջականության խախտումը կոչվում է կոտրվածք[1]։