Վեստ Ինդիա
From Wikipedia, the free encyclopedia
Վեստ Ինդիա ( անգլ.՝ West Indies, բառացի՝ Արևմտյան Հնդկաստան), Ատլանտյան օվկիանոսի կղզիների ընդհանուր անվանումը Հյուսիսային և Հարավային Ամերիկա մայրցամաքների միջև։ Ձգվում է աղեղնաձև մոտ 3 հազար կմ երկարությամբ։ Ընդգրկում է Բահամյան, Մեծ Անտիլյան և Փոքր Անտիլյան կղզիները, որոնք պատկանում են Հյուսիսային Ամերիկային։ Կղզիների ընդհանուր տարածությունը մոտ 240 հազար կմ2 է, բնակչությունը՝ 29 միլիոն (1980 թ.)։ Կղզիների մեծ մասը հայտնագործել է Քրիստափոր Կոլումբոսը իր նավարկությունների ժամանակ (1492-1502 թթ.) և սխալմամբ դրանք ընդունել որպես Հնդկաստանի մի մասը։ Ի տարբերություն Հնդկաստանի (Օստ Ինդիա), այդ կղզիներն ավելի ուշ սկսեցին անվանել Վեստ Ինդիա։ Կղզիների ռելիեֆը լեռնային է, մասնատված։ Առավելագույն բարձրությունը 3176 մ է (Դուարտե լեռ, Հայիթի կղզում)։ Կան բազմաթիվ գործող և հանգած հրաբուխներ։ Հաճախակի են երկրաշարժերը։