ក្វាងស៊ី
From Wikipedia, the free encyclopedia
ក្វាងស៊ី ឬ តំបន់ស្វយ័តក្វាងស៊ីចូង ( GZAR ) គឺជាតំបន់ស្វយ័តនៃសាធារណៈរដ្ឋប្រជាមានិតចិន ដែលមានទីតាំងនៅភាគខាងត្បូងប្រទេសចិន និងមានព្រំប្រទល់ជាប់នឹងប្រទេសវៀតណាម (ខេត្តហាយ៉ាង, ខេត្តកាវបាង, ខេត្តឡាំងសឺន, និង ខេត្តក្វាងនិញ ) និងឈូងសមុទ្រតុងកឹង ។ អតីតខេត្ត ក្វាងស៊ីបានក្លាយជាតំបន់ស្វយ័តក្នុងឆ្នាំ១៩៥៨។ រាជធានីបច្ចុប្បន្នរបស់វាគឺណាននីង ។ [4]
តំបន់ស្វយ័តក្វាងស៊ីចូង | |
---|---|
តំបន់ស្វយ័ត | |
ឈ្មោះ | |
• ចិន | 广西壮族自治区 (Guǎngxī Zhuàngzú Zìzhìqū) |
• Zhuang | Gvangjsih Bouxcuengh Swcigih |
• Cantonese Jyutping | Gwong2sai1 Zong3zuk6 Zi6zi6keoi1 |
[[File:|250px|none|alt=|ជើងមេឃនៃតំបន់ស្វយ័តក្វាងស៊ីចូង]] | |
ទីតាំងនៃខេត្តក្វាងស៊ីក្នុងប្រទេសចិន | |
ប្រទេស | ចិន |
ដាក់ឈ្មោះតាម | 广 guǎng – "Wide" 西 xī – "West" Lit. "Western Expanse" |
ទីក្រុង (និងទីក្រុងធំបំផុត) | ណាននីង |
ការបែងចែក | បញ្ជី
|
រដ្ឋាភិបាល | |
• ប្រភេទ | តំបន់ស្វយ័ត |
• Body | Guangxi Zhuang Autonomous Regional People's Congress |
• លេខាគណៈកម្មាធិការបក្សកុម្មុយនិស្តចិន | លីយូ នីង |
• សន្និសីទប្រឹក្សានយោបាយប្រជាជនចិនប្រធាន | លីយូ នីង |
ផ្ទៃក្រឡា | |
• សរុប | ២៣៧ ៦០០ គម2 (Formatting error: invalid input when rounding ម៉ាយ ការ) |
ចំណាត់ថ្នាក់ផ្ទៃក្រឡា | ទី៩ |
កម្ពស់ខ្ពស់បំផុត | ២១៤១ m (៧០២៤ ft) |
ប្រជាជន (២០២០)[1] | |
• សរុប | ៥០ ១២៦ ៨០៤ |
• ចំណាត់ថ្នាក់ | ទី១១ |
• ចំណាត់ថ្នាក់សន្ទភាព | ទី២០ |
ប្រជាសាស្រ្ត | |
• សមាសភាពជនជាតិ | Han – 62% Zhuang – 32% Yao – 3% Miao – 1% Dong – 0.7% Jing (Vietnamese) – 0.6% Gelao – 0.4% |
ក្រមអ.ម.អ. ៣១៦៦ | CN-GX |
GDP (២០២១) | CN¥2.474 trillion US$383 billion (19th)[2] |
GDP per capita | CN¥49,118 US$7,611 (31st) |
HDI (2019) | 0.728[3] high · 25th |
គេហទំព័រ | (in Chinese) Guangxi Zhuang Autonomous Region |
ទីតាំងរបស់ក្វាងស៊ី នៅតំបន់ភ្នំនៅភាគខាងត្បូងនៃប្រទេសចិន បានដាក់វានៅលើព្រំដែននៃអរិយធម៌ចិនពេញមួយប្រវត្តិសាស្ត្រចិន ។ ឈ្មោះបច្ចុប្បន្ន "ក្វាង" មានន័យថា "ការពង្រីក" ហើយត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងតំបន់ចាប់តាំងពីការបង្កើតខេត្តក្វាង ក្នុងឆ្នាំ២២៦ នៃគ.ស.។ វាត្រូវបានផ្តល់ឋានៈថ្នាក់ខេត្តក្នុងកំឡុងរាជវង្សយួន ប៉ុន្តែសូម្បីតែចូលទៅក្នុងសតវត្សទី២០ វាត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាទឹកដីបើកចំហ។ អក្សរកាត់នៃតំបន់គឺ "桂" ( ហាន់យូភីនអ៊ីន : Guì ; ចូង : Gvei ) ដែលបានមកពីឈ្មោះទីក្រុងគីលីន ជារាជធានីខេត្តក្នុងអំឡុងរាជវង្សមិង និង រាជវង្សឈីង ។
ក្វាងស៊ីមានប្រជាជនច្រើនជាងគេនៃជនជាតិភាគតិចរបស់ប្រទេសចិនបន្ទាប់ពីខេត្តយូណាន ជាពិសេសគឺជនជាតិចូង ដែលមានចំនួន៣២% នៃប្រជាជន។ ភាសា និងគ្រាមភាសាក្នុងតំបន់ផ្សេងៗដូចជា ពីងហ៊ូ, ចូង, កាំ, កន្តាំង, ហាក់កា និង មិន ត្រូវបាននិយាយរួមជាមួយនឹងភាសាចិនកុកងឺ ។ [5]