ರಕ್ತಸ್ರಾವ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ರಕ್ತಸ್ರಾವ ಎಂದರೆ ರಕ್ತಪರಿಚಲನೆಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ಹಾನಿಗೊಳಗಾದ ರಕ್ತನಾಳಗಳ ಮೂಲಕ ರಕ್ತ ಹೊರಹೋಗುತ್ತಿರುವ ಸ್ಥಿತಿ.[1] ರಕ್ತಸ್ರಾವವು ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ಆಗಬಹುದು, ಅಥವಾ ಬಾಹ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಗಬಹುದು, ಬಾಯಿ, ಮೂಗು, ಕಿವಿ, ಮೂತ್ರ ವಿಸರ್ಜನಾ ನಾಳ, ಯೋನಿ ಅಥವಾ ಗುದದಂತಹ ಸಹಜ ರಂಧ್ರದ ಮೂಲಕ, ಅಥವಾ ಚರ್ಮದಲ್ಲಿ ಆಗಿರುವ ಗಾಯದ ಮೂಲಕ. ಹೈಪೊವಲೀಮಿಯಾ ಎಂದರೆ ರಕ್ತದ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಭಾರೀ ಕೊರತೆಯಾಗುವುದು, ಮತ್ತು ವಿಪರೀತ ರಕ್ತನಷ್ಟದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಮರಣವನ್ನು ರಕ್ತಕಳೆತ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಒಬ್ಬ ಆರೋಗ್ಯವಂತ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಯಾವುದೇ ಗಂಭೀರ ವೈದ್ಯಕೀಯ ತೊಂದರೆಗಳಿಲ್ಲದೆ ಒಟ್ಟು ರಕ್ತದ ಪ್ರಮಾಣದ ಶೇಕಡ ೧೦-೧೫ ರಷ್ಟು ನಷ್ಟವನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲನು (ಇದಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ, ರಕ್ತ ದಾನದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ದಾನಿಯ ರಕ್ತದ ಶೇಕಡ ೮-೧೦ ರಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ತೆಗೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ).[2] ರಕ್ತಸ್ರಾವವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಅಥವಾ ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ರಕ್ತಸ್ತಂಭನ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಹಾಗೂ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಎರಡರ ಮುಖ್ಯ ಭಾಗವಾಗಿದೆ.
ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ (ಕೊಯಾಗ್ಯುಲೇಷನ್; ಕ್ಲಾಟಿಂಗ್) ಅವ್ಯವಸ್ಥೆ ಉಂಟಾದಾಗಲೂ ರಕ್ತಸ್ರಾವವಾಗಬಹುದು.