Civitates Atlanticae Mediae
From Wikipedia, the free encyclopedia
Civitates Atlanticae Mediae, etiam civitates Atlanticae aliquando appellatae, sunt regio Civitatum Foederatarum, inter Novam Angliam et Civitates Atlanticae Meridianae plerumque sita. Definitio exacta fonte variatur, sed regio saepe civitates Delavariam, Terram Mariae, Novam Caesaream, Pennsylvaniam, Vasingtoniam, Novum Eboracum, Virginiam, et Virginiam Occidentalem comprehendit. Carolina Septentrionalis aliquando inter eas comprehenditur. Haec regio partes magni momenti in evolutione culturae, commercii, mercaturae, et industriae in Civitatibus Foederatis egit.[4]
Statistica regionalis | |
---|---|
Area - Summa |
191 308.5 m² (495 486.74 km²) |
Numerus civium - Summa - Densitas |
57 303 316 (2008 est.)[1] 299.53/m² (116/km²) |
Maxima urbs | Urbs Novum Eboracum (pop. 8 246 310[2]) |
GDP | $2.962 trillionae (2007)[3] |
Regiones metropolitane | Baltimora–Vasingtonia Philadelphia–Wilmingtonia |
Regio "usitate Americana" regio a Friderico Jackson Turner appellabatur. Pluralismus religiosa et diversitas ethnica graves societatis Medii Atlantici proprietates fuerunt, a deductione primarum coloniarum a Nederlandensibus, Sueticis, Catholicis Anglicis, et Tremebundis usque ad tempus dominationis Britanniarum Regni ac post. Rebus Novis Americanis confectis, regio Civitatum Atlanticarum Mediarum facta est locus cuiusque capitis historici Civitatum Foederatarum, inter quae Vasingtonia (D.C.), hodiernum caput foederale.