Curtius Lewin
From Wikipedia, the free encyclopedia
Curtius Lewin (natus Kurt Lewin Mogilno in oppido Comitatus Mogilno Provinciae Poznań Imperii Germani die 9 Septembris 1890; mortuus Newtonville in Massachusetta die 12 Februarii 1947) fuit psychologus Germanico-Americanus, unusque ex hodiernis praecursoribus psychologiae socialis, psychologiae organizationalis, psychologiaeque adhibitae in Civitatibus Foederatis. Exsul a patria ex 1933, novam vitam sibi in Anglia et tum America Septentrionali confecit, ubi se et sua opera posuit intra tria explicationis flumina in provinciá communicationis: investigationes adhibitas, investigationem actionis, et communicationem intra greges.
Universitatem studiorum Friburgensem Brisgaudiae medicinae studens, et Universitatem Ludovico-Maximilianeam Monacensem biologiae studens frequentavit, sed deinde se in Alma Universitate Humboldtiana Berolinensi frequentavit ascripsit, ubi discipulus in philosophia et psychologia erat Caroli Stumpf (1848–1936). Cum Maximiliano Wertheimer, Wolfgango Köhler, et Curtio Koffka unus ex magnis quattuor viris Scholae Psychologiae Gestalt Berolinensis late habetur. In universitatibus Cornelliana, Dukiana, et Iovensi atque Instituto Technologiae Massachusettensi docuit.
Lewin saepe habetur conditor psychologiae soclalis, unusque fuit ex primis qui dynamicae gregum et evolutioni organizationalem studuerunt. Investigatio a Review of General Psychology anno 2002 facta Lewin duodevicensimum a citatissimo psychologo saeculi vicensimi numeravit.[1]