Oeconomica Keynesiana
From Wikipedia, the free encyclopedia
Oeconomica Keynesiana est doctrina macrooeconomiae, cuius auctor Iohannes Meginhardus Keynes oeconomicus Britannicus est. Quam doctrinam Keynes praesertim annis 1930 elaboravit sollicitus molestiis, quae post primum bellum mundanum et praesertim ab anno 1929 depressione oeconomica ineunte oeconomiam mundanam vexare coeperunt.
- Oeconomia comparativa
- Micro-oeconomia
- Macro-oeconomia
- Oeconomia politica
- Praxeologia
- Catallactica
- Historia
- Sociologia
- Scientia belli
- Civilitas
- Ars politica
- Psychologia
- Austriaca
- Classica
- Placita Keynesiana
- Placita Marxiana
- Iosephus Schumpeter
- Sicagensis
- Theoria impossibilitatis - Kennethus Arrow et Amartya Sen
- Capitalismus
- Communismus
- Mercantilismus
- Mercatus mixtus
- Mercatus liber
- Socialismus
- Circumitus oeconomicus
- Lucrum
- Usura
- Hyperinflatio
- Inopia operarum
- Monopolium
- Recessio oeconomica
- Inflatio
- Subventus collegiorum
Secundum classicos — quibus Keynes Iacobum Mill, Thomam Malthus, Adamum Smith, Davidem Ricardo significabat — oeconomia non solum sponte sua in aequilibrium movetur sed etiam, ubi statum aequilibrii consecuta est, omnes opifices occupat. Keynes autem docuit aequilibria in oeconomia pecuniaria tamquam natura subter plenum occupationis gradum subsistere: quam ob rem necesse esse civitatem rebus oeconomicis moderandis interesse.
Praecepta Iohannis Keynes usque ad annos 1970 vigebant, sed inde ab annis 1980 doctrinae Chicagienses opera Ronaldi Reagan in CFA atque opera Margaritae Thatcher in Europa viguerunt. Post discrimen pecuniarium anno 2008 orsum tamen praecepta Keynesiana oeconomicos in sermonem rursus impulerunt.