Abortuswet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Met een abortuswet wordt wetgeving bedoeld die gericht is op het regelen van de voorwaarden waaronder abortus provocatus, het afbreken van een zwangerschap door medisch ingrijpen, toegestaan is of niet.
Sommige landen verbieden alle vormen van abortus, andere stellen voorwaarden waaronder het wel of niet is toegestaan. Die voorwaarden kunnen inhouden:
- Een beperking van de gevallen waarin abortus is toegestaan. De strengste abortuswetten, die waarbij alle abortus is verboden niet meegerekend, staan het alleen toe wanneer de zwangerschap het leven van de moeder bedreigt. Iets ruimere voorwaarden staan het ook toe in geval van bedreiging van haar gezondheid. Een andere grond waarop abortus soms is toegestaan, is de manier waarop het embryo verwekt is: in sommige landen waar abortus in het algemeen niet is toegestaan, mag het wel wanneer de zwangerschap het gevolg is van een verkrachting. Ook is abortus soms toegestaan in geval het embryo ernstige genetische afwijkingen heeft.
- Een beperking van de tijd waarin abortus mag plaatsvinden. Dit kan een specifiek aantal weken zwangerschap zijn, maar ook een bepaling zoals in Nederland dat abortus niet is toegestaan als het de foetus, mocht het op dat moment geboren worden, als levensvatbaar geldt (24 weken).
- Een beperking van de technieken die bij abortus worden toegepast. In het algemeen is om volksgezondheidsredenen het uitvoeren van abortus voorbehouden aan medici, maar soms worden ook bepaalde vormen van abortus verboden.