Ahmad ibn Tajmijja
theoloog uit Mamelukken-sultanaat Caïro (1263-1328) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Ahmad ibn Taymiyyah (diverse spellingvarianten, waaronder Taymiya en Taymiyya) (Arabisch: تقي الدين أحمد بن تيمية | Taqīyu d-Dīn Aḥmad b. Taimīya) (22 januari 1263 - 26 september 1328) uit Damascus was een islamitisch geestelijke en mujaddid. Hij was een van de belangrijkste hanbalitische juristen en is thans het boegbeeld van de voorstanders van de politieke islam[1].