Lucie Simplice Camille Benoist Desmoulins (Guise, 2 maart 1760 - Parijs, 5 april 1794) was een advocaat, journalist, republikein en Frans revolutionair. Hij had een zachtaardige inborst maar toonde zich een enthousiast volksmenner en een onhandig politicus.[1] Naar eigen zeggen gaf hij de aanzet tot de revolutie toen hij op zondag 12 juli 1789 's middags tegen drieën het café Foy uitstormde, nadat het ontslag van Jacques Necker bekend werd.[2] Staande op een tafel in de tuin van het Palais-Royal, de verzamelplaats van de gegoede Parijse burgerij, riep hij dat het volk de wapens ter hand zou moeten nemen en haalde hij om het voorbeeld te geven een pistool tevoorschijn.[3] Hij kreeg een blad van een kastanjeboom aangereikt en stelde voor een groene kokarde te nemen als teken van herkenning. Desmoulins huilde van geluk toen hij de tafel afklom en iedereen hem om de hals viel. De volgende dag bleef de beurs gesloten en werden de Parijse wapenwinkels geplunderd. (Een wapenhandelaar zou later verklaren dat er dertig keer bij hem ingebroken werd.[4]) De douanekantoren van Claude-Nicolas Ledoux kregen het zwaar te verduren. Vervolgens trok men naar een klooster in de Rue de Paradis, een opslagplaats van graan en levensmiddelen. Op 14 juli volgde de plundering van het wapendepot van het Hôtel des Invalides (kanonnen en musketten, maar geen buskruit) gevolgd door de Bestorming van de Bastille, waar het buskruit lag opgeslagen.[5]
Snelle feiten Geboren, Overleden ...
Sluiten