Colijn Caillieu
Brusselse dichter / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Colijn Caillieu (Brussel, ca. 1430-1440 – 1503) was van 1474 tot 1485 de eerste stadsdichter van Brussel. Op het tijdstip van zijn overlijden was hij ook factor (de artistieke leider) van een niet nadergenoemde rederijkerskamer.[2]
Snelle feiten Persoonsgegevens, Bijnaam ...
Colijn Caillieu | ||||
---|---|---|---|---|
Afbeelding van Colijn Caillieu in de editie van tDal sonder wederkeere van Paul de Keyser uit 1936 (pag. 142) | ||||
Persoonsgegevens | ||||
Bijnaam | Colijn Van Rijssele, Colijn Keyart, de amoureuze Colijn | |||
Geboren | ca. 1430-1440, Brussel ( Hertogdom Brabant) Bourgondische Nederlanden | |||
Overleden | 1503, Brussel ( Hertogdom Brabant) Zuidelijke Nederlanden | |||
Beroep(en) | stadsdichter, rederijker | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Jaren actief | Eerste stadsdichter van Brussel (1474 tot 1485) | |||
|
Sluiten
Van de vele werken die hij geschreven moet hebben zijn enkel Tdal sonder wederkeeren en Vrou Margriete bewaard gebleven. Colijn Caillieu wordt door veel experts vereenzelvigd met Colijn van Rijssele (ook wel de amoureuze Colijn en Colijn Keyart genoemd), waardoor hij ook de auteur van het magistrale De Spiegel Der Minnen[3] en het toneelstuk Van Narcissus ende Echo zou zijn.