Competitieve exclusie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Wederzijdse uitsluiting of competitieve exclusie is een ecologisch principe dat stelt dat twee soorten niet naast elkaar kunnen bestaan als zij in volledige concurrentie zijn. Volledige concurrentie wil zeggen dat de soorten exact dezelfde ecologische vereisten (niche) hebben en op dezelfde plaats voorkomen. In een dergelijke geval zal een miniem verschil in voortplantingssucces tussen populatie A en B er namelijk voor zorgen dat de ene soort de andere zal verdrijven.[1]
Het principe van wederzijdse uitsluiting is gebaseerd op verschillende aannames:
- Beide soorten exploiteren exact dezelfde natuurlijke hulpbronnen
- Beide soorten blijven genetisch onveranderd (geen natuurlijke selectie)
- Er is geen immigratie
- milieuvariabelen zijn constant