Islamitische verovering van de Maghreb
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Islamitische verovering van de Maghreb (Arabisch: الْفَتْحُ الإسلَامِيُّ لِلْمَغرِب) was een reeks van drie invasies waarbij de kalifaten van de Omajjaden en van Rashidun de controle over het gebied overnamen dat voorheen Byzantijns Noord-Afrika omvatte, dat op dat moment was georganiseerd als het Exarchaat van Carthago. De verovering begon in 647 en eindigde in 709, toen het Byzantijnse Rijk haar laatst overgebleven bolwerken verloor aan kalief Al-Walid I. De Noord-Afrikaanse campagnes maakten deel uit van de eeuw van snelle islamitische veroveringen die volgde op de dood van Mohammed in 632.
Islamitische verovering van de Maghreb | ||||
---|---|---|---|---|
Onderdeel van Islamitische veroveringen en de Byzantijns-Arabische oorlogen | ||||
Datum | 647–709 n.Chr. | |||
Locatie | Maghreb | |||
Resultaat | Overwinning door de Rashidun en Omajjaden | |||
Territoriale veranderingen |
De Maghreb komt onder de heerschappij van de Omajjaden | |||
Strijdende partijen | ||||
| ||||
Leiders en commandanten | ||||
|
Tegen 642 n.Chr. hadden Arabische moslimtroepen onder kalief Omar de controle over Mesopotamië (638 n.Chr.), Syrië (641 n.Chr.) en Egypte (642 n.Chr.), Armenië binnengevallen (642 n.Chr.), alle gebieden die voorheen waren verdeeld tussen de strijdende Byzantijnse en Sassanische rijken, en sloten hun verovering van het Perzische rijk af met een overwinning op het Perzische leger in de Slag bij Nahāvand. Het was op dit punt dat de eerste Arabische militaire expedities naar Noord-Afrikaanse regio's ten westen van Egypte werden gelanceerd, die jarenlang zouden voortduren en de verspreiding van de islam zouden bevorderen.
In 644 werd Omar in Medina opgevolgd door Oethman, tijdens wiens twaalfjarige heerschappij Armenië, Cyprus en heel het hedendaagse Iran zouden worden toegevoegd aan het zich uitbreidende Kalifaat van de Rashidun. Met Afghanistan en Noord-Afrika als doelen van grote invasies en islamitische invallen vanuit zee, variërend van Rhodos tot de zuidelijke kusten van het Iberisch Schiereiland, werd de Byzantijnse vloot verslagen in het oostelijke Middellandse Zeegebied.