Joint Comprehensive Plan of Action
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Joint Comprehensive Plan of Action (“Gezamenlijk alomvattend actieplan”) (JCPOA; Perzisch: برنامه جامع اقدام مشترک, ; geromaniseerd: barnāmeye jāme'e eqdāme moshtarak), bekend als het Iraans nucleair akkoord of Iran-akkoord (“Iran deal”), is een overeenkomst over het Iraanse nucleaire programma dat op 14 juli 2015 in Wenen is bereikt tussen Iran en de “P5+1” (de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties – China, Frankrijk, Rusland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten – plus Duitsland), samen met de Europese Unie.
Joint Comprehensive Plan of Action | ||||
---|---|---|---|---|
De onderhandelaars, op 2 april 2015[1] | ||||
Onderwerp | nucleaire ontwapening | |||
Rechtsgebied | Iran, wereld | |||
Ondertekend | 14 juli 2015 in Wenen | |||
In werking getreden | 16 januari 2016 | |||
Ondertekenaars | P5+1, EU | |||
Talen | Engels, Perzisch | |||
|
De formele onderhandelingen over JCPOA begonnen met de goedkeuring van het Joint Plan of Action (“Gemeenschappelijk actieplan”), een tussentijdse overeenkomst die op 24 november 2013 tussen Iran en de P5+1-landen werd ondertekend (soms “Geneva interim agreement” genoemd). Iran en de P5+1-landen voerden de volgende 20 maanden onderhandelingen. In april 2015 volgde een kaderovereenkomst (“Iran nuclear deal framework”), en in juli 2015 het JCPOA, samen met een Roadmap Agreement tussen Iran en het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA).
De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties keurde het JCPOA op 20 juli 2015 goed bij Resolutie 2231(2015).[2] Op 31 juli nam de Raad van de EU wetgevingsbesluiten aan waarmee de eerste van deze bepalingen in EU-wetgeving werd omgezet.[3]