Leslie William Nielsen (Regina, 11 februari 1926 – Fort Lauderdale, 28 november 2010) was een Canadees acteur en komiek, met een carrière in film en televisie die ruim 50 jaar omspant. Hoewel hij als acteur in een groot aantal verschillende genres speelde, werd hij vooral bekend met komedie. Nielsen heeft in het totaal in meer dan 100 films en 1500 televisieprogramma's gespeeld. Hij speelde daarbij meer dan 220 personages.[2][3]
| Leslie Nielsen | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Leslie Nielsen in 2008 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Leslie William Nielsen | |||
| Geboren | 11 februari 1926 | |||
| Overleden | 28 november 2010[1] | |||
| Land | Canada | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1956 - 2010 | |||
| Beroep | Acteur Komiek | |||
| Handtekening | ||||
 | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (en) IBDB-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel (en) Allmusic-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Biografie
Jonge jaren
Nielsen werd geboren in Regina, in de Canadese provincie Saskatchewan,[4] als zoon van Mabel Elizabeth en Ingvard Eversen Nielsen. Nielsen had twee broers. Zijn oudere broer, Erik Nielsen, is vicepremier van Canada geweest.[5] Nielsens halfoom, Jean Hersholt, was ook acteur, die vooral bekend werd als Dr. Christian in de gelijknamige radioserie. Dit inspireerde Nielsen om zelf ook acteur te worden.
Ingvard stond erom bekend zijn vrouw en kinderen vaak te slaan, hetgeen voor Leslie reden was om het ouderlijk huis te willen ontvluchten.[6] Hij woonde enkele jaren in Fort Norman (het huidige Tulita), waar zijn vader lid was van de Royal Canadian Mounted Police. Op zijn 17e studeerde Nielsen af aan de Victoria School of Performing and Visual Arts. Daarna ging hij werken voor de Royal Canadian Air Force. Hij werd onder andere opgeleid als piloot voor de Tweede Wereldoorlog, maar werd omdat hij te jong was nooit naar Europa gestuurd om te vechten.
Nielsen werkte nog korte tijd als diskjockey voor een radiostation in Calgary, alvorens te gaan studeren aan de Lorne Greene Academy of Radio Arts in Toronto. Tijdens zijn studie hier, kreeg hij een studiebeurs voor de Neighborhood Playhouse. Hiervoor vertrok hij naar New York.
Start carrière
Nielsen begon zijn acteercarrière met rollen in dramaseries tijdens het "gouden tijdperk van televisie", waaronder Dr. Kildare. In 1950 was hij in reeds 50 verschillende programma's te zien. Ook zijn eerste filmrollen waren serieuze rollen. Zijn eerste film was Ransom! uit 1956. In datzelfde jaar volgde zijn tweede film, de sciencefictionklassieker Forbidden Planet. In 1957 kreeg hij de hoofdrol in de romantische film Tammy and the Bachelor. In 1959 deed hij auditie voor de rol van Messala in Ben-Hur, maar die rol ging uiteindelijk naar Stephen Boyd.
Enkele andere televisieseries waarin Nielsen rollen speelde waren Alfred Hitchcock Presents, The Virginian en The Wild Wild West. In 1972 speelde hij de rol van scheepskapitein in The Poseidon Adventure.
Overstap naar komedie
Met een bijrol in de film Airplane! (1980), een parodie op rampenfilms met vliegtuigen, maakte Nielsen de overstap naar komedie, het genre waarmee hij wereldberoemd zou worden. Vooral de zin "Surely you can't be serious?", waarop Nielsens personage antwoordt met "I am serious. And don't call me Shirley", werd onlosmakelijk met Nielsen verbonden. De zin haalde de 79e plaats in AFI's 100 Years…100 Movie Quotes.
Na Airplane! kreeg Nielsen de hoofdrol van inspecteur Frank Drebin in de kortlopende politieserie Police Squad! en de op deze serie gebaseerde The Naked Gun-films. Daarmee werd zijn naam als komisch acteur definitief gevestigd. Critici waren eerst van mening dat komedie te sterk inging tegen Nielsens eerdere genres, maar Nielsen beweerde zelf dat komedie hem als genre het best beviel. In de jaren erop speelde Nielsen vooral in films die bedoeld waren als parodie op serieuze filmgenres, zoals Repossessed (1990) en 2001: A Space Travesty (2001), parodieën op respectievelijk The Exorcist en 2001: A Space Odyssey. Tussendoor trad hij sporadisch nog een paar keer op in serieuze rollen.
Nielsen heeft tevens een reeks commercials gemaakt voor de toenmalige Nederlandse aanbieder van mobiele telefonie Dutchtone (later Orange). Zijn pogingen om naast slapstick-komedie ook andere komediegenres te proberen, zoals in Surf Ninjas (1993) en Mr. Magoo (1997), waren niet altijd even succesvol.
Persoonlijk leven
Nielsen trouwde in zijn leven achtereenvolgens met Monica Boyer (1950–1956), Alisande Ullman (1958–1973), Brooks Oliver (1981–1983) en Barbaree Earl (vanaf 2001).[7][8] Uit zijn tweede huwelijk had hij twee kinderen.[8]
Nielsen was een fan van golf en speelde dit dan ook geregeld in zijn vrije tijd.[9] In verschillende interviews vertelde hij dat hij met gezondheidsproblemen kampte. Zo was hij een groot deel van zijn leven doof en droeg daarom een gehoorapparaat.[6][10] Vanwege deze aandoening steunde hij het Better Hearing Institute.[11]
Latere jaren
Enkele van Nielsens latere filmrollen waren gastrollen in de films Scary Movie 3 en Scary Movie 4 en een rol in Superhero Movie. Zelfs toen hij de 80 reeds gepasseerd was, bleef Nielsen actief als acteur. In februari 2007 kreeg hij een rol in de komische educatieve televisieserie Doctor*Ology.
Nielsen woonde de laatste jaren van zijn leven in Fort Lauderdale (Florida). In 2009 werd een vervolg aangekondigd op Naked Gun 33⅓: The Final Insult. Zover kwam het echter niet meer; in november 2010 werd Nielsen met spoed opgenomen in een ziekenhuis in Fort Lauderdale vanwege een longontsteking. Op 28 november overleed Nielsen op 84-jarige leeftijd in zijn slaap aan de complicaties hiervan.[1][12][13][14]
Filmografie
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
