Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Olympische Zomerspelen van de XXIIe Olympiade werden in 1980 gehouden in Moskou, Sovjet-Unie. De enige andere stad die zich kandidaat had gesteld voor het organiseren van deze spelen was Los Angeles. Door een door de Verenigde Staten geleide boycot deden slechts 80 landen mee, het laagste aantal sinds de spelen van 1956.
Spelen van de XXIIe Olympiade | ||||
---|---|---|---|---|
Locatie | Moskou, Sovjet-Unie | |||
Deelnemende landen | 80 | |||
Deelnemende atleten | 5.217 (4.093 mannen, 1.124 vrouwen) | |||
Evenementen | 203 in 21 sporten | |||
Openingsceremonie | 19 juli 1980 | |||
Sluitingsceremonie | 3 augustus 1980 | |||
Officiële opening door | Leonid Brezjnev | |||
Atleteneed | Nikolaj Andrianov (gymnastiek) | |||
Juryeed | Aleksandr Medved (worstelen) | |||
Olympische vlam | Sergej Belov (basketbal) | |||
Vorige Spelen | 1976: Montréal (Canada) | |||
Volgende Spelen | 1984: Los Angeles (Verenigde Staten) | |||
|
De beslissing om de Spelen aan Moskou toe te wijzen was door het Internationaal Olympisch Comité genomen in oktober 1974. Het was toen evident om de universaliteit van de Spelen te onderstrepen door ze aan een communistisch land toe te wijzen. Moskou, dat al over veel sportinfrastructuur beschikte, paste perfect in dat plaatje.
Tijdens deze Spelen werd er gesport binnen 21 sporten.
Atletiek |
Worstelen |
Sport | Nieuw | Verdwenen (t.o.v. 1976) | Opmerkingen |
---|---|---|---|
Atletiek | 50km snelwandelen (m) | 50km keer weer terug na 8 jaar | |
Gewichtheffen | Zwaar I | ||
hockey | vrouwen | ||
judo | extra licht (m) half licht (m) | ||
zeilen | star | tempest | |
6 | -1 | +5 |
Aan deze Spelen namen 81 landen deel. Liberia trok zich na de openingsceremonie terug waardoor er olympiërs uit 80 landen in actie kwamen.
Ondanks de brede boycot debuteerden zes landen op de Spelen: Angola, Botswana, Jordanië, Laos, Mozambique en de Seychellen. Cyprus nam voor het eerst aan de Zomerspelen deel nadat het eerder dat jaar op de Winterspelen actief was.
In de onderstaande lijst staat het nummer achter de deelnemende landen voor het aantal deelnemers dat namens dat land meedeed. De cursief gedrukte landen zijn de landen die tijdens de officiële onderdelen de olympische vlag voerden.
Afghanistan 11 |
Guatemala 10 |
Mali 7 |
Roemenië 243 |
Medaille | Winnaar | Onderdeel |
---|---|---|
Goud (1) | Robert Van de Walle | judo, -95 kg |
Er werden 631 medailles uitgereikt. Het IOC stelt officieel geen medailleklassement op, maar geeft desondanks een medailletabel ter informatie. In het klassement wordt eerst gekeken naar het aantal gouden medailles, vervolgens de zilveren medailles en tot slot de bronzen medailles.
In de volgende tabel staat de top-10 en het Belgische en Nederlandse resultaat. Het gastland heeft een blauwe achtergrond en het grootste aantal medailles in elke categorie is vetgedrukt.
Zie de medaillespiegel van de Olympische Zomerspelen 1980 voor de volledige weergave.
Vanwege de inval van de Sovjet-Unie in Afghanistan in de laatste week van december 1979, stelde de Amerikaanse president Jimmy Carter een ultimatum aan de Russen: de Verenigde Staten zouden niet deelnemen aan de Spelen in Moskou als de Sovjet-troepen zich niet hadden teruggetrokken vóór 20 februari 1980. Dit ultimatum was geheel tegen de olympische gedachte, die voorschrijft dat sport en politiek strikt gescheiden moeten blijven. Op 21 maart werd de officiële boycot bekendgemaakt.
President Carter oefende druk uit op verschillende landen om het Amerikaanse voorbeeld te volgen. De regeringen van een aantal bevriende landen, zoals Groot-Brittannië en Australië, steunden de boycot maar lieten de keus om wel of niet af te reizen aan de individuele atleten. De Amerikaanse atleten kregen deze keuze niet, aangezien Carter dreigde het paspoort in te trekken van elke atleet die naar de Sovjet-Unie zou afreizen. Uiteindelijk zouden 65 landen de uitnodiging om deel te nemen aan de Spelen niet aanvaarden; 45 tot 50 deden dit waarschijnlijk in verband met de boycot. Onder de landen die ingingen op de boycot waren de Bondsrepubliek Duitsland, Japan, Canada, Noorwegen en China.
De meeste Europese landen gingen in op de uitnodiging onder één voorwaarde: ze wilden niet deelnemen aan het ritueel van de Spelen. Tijdens de openingsplechtigheid zou de ploeg achter de witte olympische vlag opstappen en bij een overwinning zou men niet het nationale volkslied spelen, maar wel de olympische hymne.
De Nederlandse regering onder leiding van Dries van Agt wilde dat Nederland zich aansloot bij de boycot. De Nederlandse sportbonden voelden daar echter niets voor. Zij vroegen zich af waarom de sport op moest draaien voor het falen van de internationale politiek. Om haar afkeuring duidelijk te maken over hetgeen gaande was in Afghanistan nam de Nederlandse delegatie geen deel aan de openingsplechtigheid.
Het hockeytoernooi en de paardensportevenementen waren als gevolg van de boycot zo verzwakt dat besloten werd geen Nederlandse afvaardiging te sturen[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.