Oorlog tegen Nabis
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Oorlog tegen Nabis of de Laconische Oorlog van 195 v.Chr. werd gevochten tussen de Griekse stadstaat Sparta en een coalitie samengesteld uit de Romeinse Republiek, de Achaeïsche Bond, Pergamon en Macedonië.
Oorlog tegen Nabis | ||||
---|---|---|---|---|
Datum | 195 v.Chr. | |||
Locatie | Laconië en Argolis | |||
Resultaat | Overwinning voor de Anti-Spartaanse coalitie | |||
Casus belli | Spartaanse inname van Argos | |||
Territoriale veranderingen |
Argos gaat naar de Achaeïsche Bond, Laconische steden worden onafhankelijk onder bescherming van de Achaeërs | |||
Strijdende partijen | ||||
| ||||
Leiders en commandanten | ||||
| ||||
Troepensterkte | ||||
|
Tijdens de Tweede Macedonische Oorlog (200-196 v.Chr.) had Macedonië Sparta de controle over Argos gegeven, een belangrijke stad aan de kust van de Peloponnesos. Sparta's blijvende bezetting van Argos op het einde van de oorlog werd gebruikt door Rome als aanleiding om hen de oorlog te verklaren. De anti-Spartaanse coalitie belegerde Argos, nam de Spartaanse vlootbasis te Gythium in, en belegerde al snel Sparta zelf. Uiteindelijk leidden onderhandelingen tot een vrede met de voorwaarden gegeven door Rome, waardoor Argos en de kuststeden van Laconië gescheiden werden van Sparta en de Spartanen gedwongen werden om een oorlogsvergoeding te betalen aan Rome over de volgende acht jaar. Argos sloot zich aan bij de Achaeïsche Bond, en de Laconische steden kwamen onder de bescherming van de Achaeërs.
Als resultaat van de oorlog verloor Sparta zijn positie als een mogendheid in Griekenland. De daaropvolgende pogingen van de Spartanen om de verliezen te heroveren mislukten en Nabis, de laatste oppermachtige heerser werd uiteindelijk gedood. Kort daarna werd Sparta gedwongen om een lid te worden van zijn vroegere rivaal, de Achaeïsche Bond, wat het einde van eeuwen van trotse politieke onafhankelijkheid betekende.