Oplegger
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een oplegger of opligger (trailer) is een aanhangwagen, die geen eigen vooras heeft en waarvan dus een belangrijk deel van het gewicht op het trekkend voertuig (de trekker) rust. Een combinatie van een trekker en één of meerdere opleggers wordt een vrachtwagencombinatie of kortweg combinatie genoemd. De oplegger wordt door middel van een kingpin op de koppelschotel van een trekker gekoppeld. Men spreekt dan van een trekker-opleggercombinatie. Een trekker kan met elke oplegger rijden, zodat chauffeur en trekker niet op het laden en lossen hoeven te wachten. Opleggers zijn er in veel uitvoeringen, afhankelijk van het gebruiksdoel. Een combinatie (Frans: camion-remorque) kan ook worden beschouwd als tautliner zolang deze zijdelings kan geladen of gelost worden. Het begrip tautliner slaat op een voertuig met schuifzeilen en schuifstaanders. Tautliners worden voor het laden en lossen vaak voorzien van een meeneemheftruck, in Nederland ook wel kooiaap genoemd. Hiermee kan zware lading erin worden gezet en eruit worden gehaald zonder deze te hoeven tillen. Ook kan de lading hiermee makkelijk over een grote afstand van en naar de plaats van bestemming worden gebracht.[1]