Orde van de Heilige Prins Lazarus
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Orde van de Heilige Prins Lazarus, (Servisch: Орден светога Кнеза Лазара, Orden Svetoga Kneza Lazara) werd op 28 juni 1889 bij wet ingesteld. Als ordestichter en eerste Grootmeester kan Koning Alexander I van Servië gelden.
De orde is uitzonderlijk omdat er nooit meer dan twee leden waren; de Servische, later Joegoslavische, koning en de kroonprins[1].
Op 28 juni 1889 herdachten de Serviërs de Slag op het Merelveld, vijf eeuwen eerder. In deze slag sneuvelde de Servische koning[2] Lazarus of Lazar en het land werd vervolgens door Turken bezet. Aan hun vaak bloedige onderdrukking kwam pas in de 19e eeuw een einde.
De heilig verklaarde prins Lazarus uit het Huis Hrebeljanovic voerde de door de Turken verslagen Serven aan. Over de dood van de Turkse en Servische legeraanvoerders doen een aantal legenden de ronde maar zeker is dat beiden op het Merelveld het leven lieten. De krijgsgevangengenomen prins Lazarus sneuvelde en werd volgens andere lezingen na de nederlaag onthoofd. Tijdens deze executie die volgens een van de legenden voor de ogen van de Turkse Sultan Murat I plaatsvond slaagde volgens de overlevering de zogenaamd overgelopen Serf Milos Obilic erin om de Sultan te doden.[3]
De Orthodoxe Kerk verklaarde Lazarus heilig als de "Heilige Martelaar en Tsaar Lazar".
Het enige versiersel van de Orde van Sint Lazarus is een kostbare gouden keten met als pendant een grillig vormgegeven kruis. Deze door Mihailo Valtrovic ontworpen en door de Duitse juweliersfirma Nicolaus und Dunker in Hannau gesmede versierselen zijn met robijnen, saffieren, smaragden, diamanten en parels bezet en fraai geëmailleerd.
De stijl is archaïsch en doet aan middeleeuwse sacrale objecten uit de Grieks-Orthodoxe kerk en aan Byzantijns emaillewerk denken.