Orde van het Kruis van Juli
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Kruis van Juli (Frans: "Croix de Juillet"), door sommigen[1] als een ridderorde beschouwd, werd door de "Burgerkoning", Lodewijk Filips I van Frankrijk, op 13 december 1830 ingesteld om de Franse burgers die in de drie "glorierijke julidagen"[2] de reactionaire Bourbon-koning Karel X hadden verjaagd. Er werd ook een medaille, de "Médaille de Juillet" ingesteld.
De dragers van het kruis hadden recht op een militair saluut. Deze 1789 Parijzenaars, 300 militairen en 68 inwoners van Nantes telden grote namen als Alexandre Dumas (père), François Raspail, Generaal de La Fayette, Adolphe Thiers en François Arago in hun midden. De Parijse dragers, "titulaires" genoemd, verzamelden zich in een vereniging die, revolutionair als steeds, het Franse parlement in een petitie tevergeefs vroeg om de woorden "Donné par le Roi des Français" van de achterzijde van het kruis te schrappen. Zij zagen zich als door de natie als geheel geëerd. Ook de verplichting om voor de koning te bidden beviel de titulaires niet. Deze verplichting werd door het parlement opgeheven omdat zij strijdig was met de scheiding van kerk en staat.
De op 13 mei 1831 ingestelde medaille werd aan dappere maar iets minder verdienstelijke burgers verleend. Er werden in Parijs en Nantes
3 698 en 65 medailles uitgereikt. De dragers van de medailles behoefden niet voor hun koning te bidden.