Pieremachochel
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Pieremachochel, ook wel gespeld als pieremegoggel e.d., is een schertsende aanduiding voor een log of wonderlijk persoon of voorwerp.[1] Het wordt ook gebruikt als benaming voor een logge, lompe vrouw.
Het woord geniet enige bekendheid als aanduiding voor een klein of zelfgemaakt (huur)bootje. Wedstrijdroeiers, die in snelle, lichte boten varen, gebruiken dit woord minachtend voor de logge roeiboten die door recreanten en vissers worden gebruikt. Een pieremachochel kan ook een bootje zijn dat in een slechte toestand verkeert of om andere redenen niet goed kan varen, of een geïmproviseerd vlot. In onder andere Purmerend[2], Surhuisterveen[3] en Amsterdam (tijdens het vijfjaarlijkse zeilevenement Sail) worden er als ludiek evenement races gehouden met in elkaar geknutselde bootjes.
Volgens F.A. Stoett, in zijn boek Nederlandse spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden uit (1901), is een andere zegswijze voor iemand of iets in de gaten of in het vizier hebben, in de piere-megoggel hebben.