President voor het leven
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
President voor het leven is een titel die door een aantal staatshoofden werd aangenomen of gegeven waarna hun ambtstermijn tot aan hun dood werd verlengd. In een aantal gevallen geeft deze titel het staatshoofd het recht om een opvolger aan te wijzen. Hoewel het presidentschap-voor-het-leven samenhangt met de republikeinse staatsvorm, vertoont de titel grote overeenkomsten met die van een koning van een kiesmonarchie. Voor een aantal presidenten voor het leven is de titel ook daadwerkelijk een opstapje geworden naar het aanvaarden van het konings- of keizerschap (Jean-Jacques Dessalines van Haïti werd keizer Jacques I (1804); Jean-Bédel Bokassa van de Centraal-Afrikaanse Republiek werd keizer Bokassa I (1976)). Het overgrote deel van de "presidenten voor het leven" werden overigens nog bij leven uit hun functie ontheven.[1]
Een bijzondere positie in het geheel neemt Kim Il-sung, de Noord-Koreaanse dictator (r. 1948-1994) in. Hem werd na zijn dood de titel "Eeuwig president van de Republiek" toegekend. Hij is daarmee het enige staatshoofd ter wereld dat formeel na zijn dood nog in functie is.[2]