Stéphane Mallarmé
Frans schrijver / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Stéphane Mallarmé (Parijs, 18 maart 1842 – Valvins (gemeente Vulaines-sur-Seine), 9 september 1898) was een Frans dichter en criticus.
Mallarmé | ||||
---|---|---|---|---|
Stéphane Mallarmé (1896), Félix Nadar | ||||
Algemene informatie | ||||
Pseudoniem(en) | Stéphane Mallarmé | |||
Geboren | Parijs, 18 maart 1842 | |||
Geboorteplaats | Parijs[1][2] | |||
Overleden | Valvins, 9 september 1898 | |||
Overlijdensplaats | Fontainebleau | |||
Werk | ||||
Periode | 19e eeuw | |||
Genre | Poëzie, Literatuurkritiek | |||
Stroming | symbolisme | |||
Bekende werken | L'après-midi d'un faune, 1876 | |||
Dbnl-profiel | ||||
Lijst van Franstalige schrijvers | ||||
|
Hij staat bekend als een rechtstreekse voorloper van de symbolistische beweging, die in de jaren 1880 ontstond in Frankrijk. Vanaf de jaren 60 ontwikkelde hij een hermetische stijl getekend door intellectualisme en door de abstractie van het Duitse idealisme. Volgens Mallarmé moet dichtkunst suggereren en onbewust op de lezer inwerken. De dichter kan de werkelijkheid omvormen door het menselijke intellect consequent aan te wenden en door gebruik te maken van alle muzikale en magische krachten van de taal. In zijn literair-esthetische essays onderscheidt Mallarmé het alledaagse, communicatieve taalgebruik (la parole immédiate) van het poëtische taalgebruik (la parole essentielle). Dit laatste werkt in op de lezer met klanken, agrammaticale associaties en (magische) symbolen, opdat de innerlijke werkelijkheid het best zou benaderd worden.