![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fd/%25D0%2590%25D0%25BD%25D1%2582%25D0%25BE%25D0%25BD_%25D0%2590%25D0%25B4%25D0%25B0%25D0%25BC%25D0%25BE%25D0%25B2%25D1%2596%25D1%2587_%25D1%2583_%25D0%25B2%25D1%258B%25D1%2581%25D1%258B%25D0%25BB%25D1%2586%25D1%258B._1931_%25D0%25B3.jpg/640px-%25D0%2590%25D0%25BD%25D1%2582%25D0%25BE%25D0%25BD_%25D0%2590%25D0%25B4%25D0%25B0%25D0%25BC%25D0%25BE%25D0%25B2%25D1%2596%25D1%2587_%25D1%2583_%25D0%25B2%25D1%258B%25D1%2581%25D1%258B%25D0%25BB%25D1%2586%25D1%258B._1931_%25D0%25B3.jpg&w=640&q=50)
Anton Adamowicz
białoruski literaturoznawca, publicysta i działacz kulturalno-narodowy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Anton Adamowicz (biał. Антон Адамовіч; ur. 26 czerwca 1909 w Mińsku, zm. 12 czerwca 1998 w Nowym Jorku) – białoruski literaturoznawca, publicysta, krytyk literacki, prozaik, wydawca i działacz kulturalno-narodowy.
![]() | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Zawód, zajęcie | |||
Uczelnia | |||
|
W latach 20. zaczął pisać o białoruskiej literaturze, w tym monografie białoruskich pisarzy. W 1926 została opublikowana pierwsza książka jego autorstwa. W 1928 ukończył mińskie technikum, po czym studiował na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym w Mińsku. Współpracował ze stowarzyszeniem literackim "Uzwyszsza". W lipcu 1930 został aresztowany w sprawie Związku Wyzwolenia Białorusi i skazany na karę 5 lat więzienia. Odbywał ją w obwodzie kirowskim. W czerwcu 1937 ponownie aresztowało go NKWD, ale już w 1938 powrócił do Mińska. Ukończył studia i rozpoczął pracę nauczyciela w szkole średniej. Po zajęciu Białorusi przez wojska niemieckie podjął współpracę z okupantami. Stanął na czele oddziału wydawniczego administracji miejskiej Mińska. Redagował pismo "Biełaruskaja Hazeta". Był głównym redaktorem wydawnictwa "Miensk". Kierował Białoruskim Towarzystwem Naukowym. Od lata 1942 wchodził w skład Rady Głównej Białoruskiej Samopomocy Ludowej. Jednocześnie objął funkcję referenta ds. propagandy i prasy przy gauleiterze Wilhelmie Kube. W październiku 1943 wyjechał do Berlina, gdzie zaczął pracować w redakcji pisma "Ranica". Po zakończeniu wojny do 1949 przebywał w obozach dla przesiedleńców. Wydawał w nich pisma "Wiedamki", "Baćkauszczyna", "Konadni" і "Sakawik". Zajmował się też działalnością polityczną. W 1960 wyjechał do USA, gdzie kontynuował działalność kulturalno-wydawniczą. Był autorem recenzji literackich, przedmów do książek białoruskich autorów, referatów i artykułów dotyczących historii, kultury i literatury białoruskiej. Pracował w radiostacji "Swaboda". Został członkiem Rady Białoruskiej Republiki Ludowej na uchodźstwie.