Aratos z Soloj
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Aratos z Soloj (stgr. Ἄρατος ὁ Σολεύς Aratos ho Soleus; wersja łac. imienia Aratus; ur. około 310 p.n.e., zm. około 245 p.n.e.) – hellenistyczny poeta i lekarz grecki żyjący w czasach Ptolemeusza II Filadelfosa (panowanie: 284–246 p.n.e.). Urodził się w Soli w Cylicji. Aratos był uczniem filozofa Perseusza z Aten, z którym udał się na macedoński dwór Antygona Gonatasa, gdzie spędził resztę swojego życia. Z inspiracji króla napisał Phaenomena[1] – O znakach niebieskich astronomiczny poemat heksametryczny parafrazujący dzieło Eudoksosa z Knidos, w którym opisał 44 konstelacje gwiazd[2]. Sam nie był astronomem[3].
Szybkie fakty Data urodzenia, Data śmierci ...
Data urodzenia |
ok. 310 p.n.e. | ||
---|---|---|---|
Data śmierci |
ok. 245 p.n.e. | ||
Język | |||
Dziedzina sztuki | |||
Ważne dzieła | |||
Fenomena | |||
|
Zamknij