Awigdor Lieberman
polityk izraelski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Awigdor Lieberman?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Awigdor Lieberman (hebr. אביגדור ליברמן, ur. jako Ewiet Lwowicz Libierman (ros. Эвет Львович Либерман) 5 lipca 1958[1] w Kiszyniowie) – izraelski polityk, lider partii Nasz Dom Izrael (Jisra’el Betenu), wicepremier w latach 2006–2008 i 2009–2012, minister infrastruktury narodowej w latach 2001–2002, minister transportu w latach 2003–2004, minister spraw strategicznych w latach 2006–2008 minister spraw zagranicznych w latach 2009–2012 i 2013–2015, minister obrony w latach 2016–2018, a od 2021 do 2022 minister finansów[3]. Poseł do Knesetu w latach 1999–2003, 2006–2016 i od 2018.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Minister finansów w rządzie Naftalego Bennetta-Ja'ira Lapida | |||
Okres |
od 13 czerwca 2021 | ||
Przynależność polityczna |
Nasz Dom Izrael | ||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Minister obrony w IV rządzie Binjamina Netanjahu | |||
Okres |
od 30 maja 2016 | ||
Przynależność polityczna |
Nasz Dom Izrael | ||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Minister spraw zagranicznych w III rządzie Binjamina Netanjahu | |||
Okres |
od 11 listopada 2013 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Minister spraw zagranicznych, wicepremier w II rządzie Binjamina Netanjahu | |||
Okres |
od 31 marca 2009 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Minister ds. strategicznych, wicepremier w rządzie Ehuda Olmerta | |||
Okres |
od 30 października 2006 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik |
brak | ||
Następca | |||
| |||
|
Autor planu ponownego wytyczenia tzw. Zielonej linii, granicy z Autonomią Palestyńską, w taki sposób, iż tzw. meshulash („trójkąt”) stanowiący region Wadi-Ara (który stał się terytorium Izraela na mocy porozumienia z Jordanią w 1949 roku), powróciłby pod arabskie panowanie. Lieberman wyjaśnia swój pomysł tym, że praktycznie wszyscy mieszkańcy tego terenu to Palestyńczycy, którzy powinni mieszkać w granicach przyszłego państwa palestyńskiego. Oba kraje, zarówno palestyński, jak i izraelski winny być zdaniem Liebermana jednolite narodowościowo.
Wielu Izraelczyków postrzegało plan Liebermana jako przymusowy „transfer” populacji arabskiej, co przypomina propozycje innych skrajnie prawicowych partii politycznych. Pomimo że zrealizowanie koncepcji Liebermana nie spowoduje wygnania Arabów z ich domów, utracą oni całość izraelskich praw obywatelskich, a zwierzchność nad nimi oddana zostanie przyszłemu państwu palestyńskiemu. Izraelscy Arabowie, Partia Pracy i inne ugrupowania silnie sprzeciwiają się propozycjom Liebermana.
W maju 2006 roku Lieberman wywołał ostre reakcje po tym jak zażądał egzekucji arabskich deputowanych do Knesetu, którzy spotkali się z członkami Hamasu[4]. W październiku 2006 roku premier Ehud Olmert i Lieberman podpisali porozumienie koalicyjne. Zgodnie z nim, Lieberman został wicepremierem i ministrem ds. strategicznych. Ta ostatnia posada została stworzona specjalnie dla niego, w związku z zagrożeniem ze strony potencjału wojskowego Iranu[5].
31 marca 2009 roku został wicepremierem i ministrem spraw zagranicznych w drugim rządzie Binjamina Netanjahu, jednak 18 grudnia 2012 podał się do dymisji ze względu na zarzuty korupcyjne. Po oczyszczeniu go z tych zarzutów, ponownie zaprzysiężony na stanowisku 11 listopada 2013.