Biecz (gmina w województwie zielonogórskim)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Biecz – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954[2] w woj. poznańskim i woj. zielonogórskim (dzisiejsze woj. lubuskie). Siedzibą władz gminy był Biecz.
Ten artykuł dotyczy gminy dawnej. Zobacz też: gmina Biecz – współczesna gmina w woj. małopolskim. |
gmina wiejska | |||
1945–1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo |
1945–46: poznańskie[1] | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gmina Biecz powstała po II wojnie światowej 10 maja 1945[3] na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. III okręg administracyjny – Pomorze Zachodnie). 25 września 1945 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu gubińskiego – została powierzona administracji wojewody poznańskiego[4][3], po czym z dniem 28 czerwca 1946 została przyłączona do woj. poznańskiego[5][6][3]. 6 lipca 1950 gmina wraz z całym powiatem gubińskim weszła w skład nowo utworzonego woj. zielonogórskiego[7][3].
Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 9 gromad: Biecz, Grodziszcze, Jałowice, Jasienica, Lasek, Mierków, Osiek, Raszyn i Ziębikowo[8][3]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[9] i włączona do powstałego od 1 października 1954 powiatu lubskiego[3]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 wraz z kolejną reformą reaktywującą gminy[10].