Bułgarska Partia Komunistyczna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bułgarska Partia Komunistyczna (bułg. Българска комунистическа партия, BPK) – bułgarska partia polityczna, która sprawowała dyktatorską władzę totalitarną w Ludowej Republice Bułgarii (1946–1990). BPK została założona w 1919 na bazie lewicowego odłamu Bułgarskiej Robotniczej Partii Socjaldemokratycznej, który tworzyli tzw. wąscy socjaliści (bułg. тесни социалисти). Od marca tego samego roku do partia należała do Międzynarodówki Komunistycznej pozostając członkiem organizacji do czasu jej rozwiązania. Pod względem ideowym stopniowo przyjmowała nacjonalistyczny charakter[1]. Najważniejszą rolę w zarządzaniu BPK pełniło Biuro Polityczne (wybierane przez Komitet Centralny partii podczas plenum) i Sekretariat.
Państwo | |
---|---|
Skrót |
БКП/BKP |
Lider |
pierwszy |
Data założenia |
8 listopada 1903 (pod starą nazwą) |
Data rozwiązania |
5 czerwca 1990 |
Adres siedziby | |
Ideologia polityczna | |
Poglądy gospodarcze | |
Liczba członków |
ok. 100 000 |
Członkostwo międzynarodowe |
Międzynarodówka Komunistyczna 1919–1943, Kominform 1948–1956 |
Młodzieżówka |
Работнически младежки съюз (pol. Robotniczy związek młodzieżowy) |
Barwy |
3 kwietnia 1990, podczas nadzwyczajnego kongresu (zjazdu) członków partii, BPK przemianowała się na Bułgarską Partię Socjalistyczną (BPS) i pod tą nazwą pozostaje do dziś jednym z najsilniejszych ugrupowań na bułgarskiej scenie politycznej.
Po 1990 nazwę Bułgarska Partia Komunistyczna przyjęło kilka innych partii i ugrupowań, które w ten sposób starają się nawiązać do tradycji komunistycznej w Bułgarii.