Cerkiew św. Apostoła Jana Teologa w Terespolu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cerkiew św. Apostoła Jana Teologa – prawosławna cerkiew parafialna w Terespolu. Należy do dekanatu Terespol diecezji lubelsko-chełmskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Świątynia znajduje się we wschodniej części miasta, przy ulicy Cerkiewnej 2.
A/77 z dnia 04.04.1958. | |||||||||||||||||||||||
cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||
Adres |
ul. Cerkiewna 2 | ||||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||||
Diecezja | |||||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
8/21 maja; | ||||||||||||||||||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||||||||||
Relikwie |
św. Andrzeja, św. Łazarza, św. Męczennika Charłampa[1] | ||||||||||||||||||||||
Cudowne ikony |
Ikona Matki Bożej „Szybko Spełniająca Prośby” (kopia) | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
52°04′31,94″N 23°37′40,58″E | |||||||||||||||||||||||
|
Cerkiew została wzniesiona w XVIII w. jako świątynia unicka. Do powstania styczniowego była silnym ośrodkiem unickim, a miejscowi duchowni byli związani z polskim ruchem niepodległościowym. W 1875, na skutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, cerkiew w Terespolu przeszła do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Większość wiernych nie pogodziła się z tą decyzją i w ogóle zaprzestała uczęszczania do świątyni. Po zmianie wyznania obiekt został dwukrotnie wyremontowany – w 1881 i w latach 1897–1898. W czasie drugiego remontu obok cerkwi wzniesiono wolno stojącą dzwonnicę, na której zawieszono dzwon współfundowany przez cara Mikołaja II, zaś w jej wnętrzu wykonano nowe freski.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę nie przewidywano otwarcia cerkwi. W 1926 została ona udostępniona wiernym jako siedziba parafii neounickiej. W 1941 ponownie przeszła do Kościoła prawosławnego i od tej pory pozostaje czynna w jego strukturach.