Clarence Island
wyspa w Antarktyce Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Clarence Island – najdalej na wschód wysunięta wyspa w archipelagu Szetlandów Południowych.
.jpg) Clarence Island (2011) | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Akwen | |
| Archipelag | |
| Powierzchnia |
161,6 km² |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Szetlandów Południowych  | |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
 61°13′S 54°06′W | |
 | |
Wyspa została nazwana przez Edwarda Bransfielda (ok. 1785–1852) na cześć księcia Wiliama, ówczesnego księcia Clarence, a późniejszego króla Wielkiej Brytanii Wilhelma IV[1].
W 1821 roku Fabian Bellingshausen (1778–1852) nazwał wyspę Остров Шишкова na cześć wiceadmirała Aleksandra Szyszkowa (1754–1841)[1].
Najdalej na wschód wysunięta wyspa archipelagu Szetlandów Południowych[2], leżąca ok. 30 na wschód od Elephant Island[3]. Ma ok. 19 km długości, a jej powierzchnia wynosi 161,6 km²[4]. Jej najwyższym wzniesieniem jest Mount Irving (1924 m n.p.m.)[1]. Wyspa jest niezamieszkana[4].
U jej wschodnich wybrzeży, ok. 100 m od brzegu, leży niewielka Sugarloaf Island[3]. Wysepka wraz z sąsiadującym wybrzeżem Clarence Island i pasem morza pomiędzy nimi tworzy ostoję ptaków IBA z uwagi na obecność kolonii pingwinów maskowych oraz wielu ptaków morskich, m.in. fulmarów południowych[3].
Na obszarze Clarence Island wytyczono trzy kolejne ostoje ptaków IBA:
- Craggy Point – z uwagi na obecność kolonii pingwinów złotoczubych[5]
- Chinstrap Cove – z uwagi na obecność kolonii pingwinów maskowych[6]
- Cape Bowles – z uwagi na obecność kolonii pingwinów maskowych[7]
Wyspa została odkryta i pobieżnie naniesiona na mapę przez Edwarda Bransfielda (ok. 1785–1852), który wylądował na przylądku Cape Bowles 4 lutego 1820 roku[1]. Ponownie zmapowana w 1821 roku przez Fabiana Bellingshausena (1778–1852)[1]. Wyspa była rzadko odwiedzana, nawet w okresie rozwoju polowań na foki[1].
Po zniszczeniu statku „Endurance”, Ernest Shackleton (1874–1922) wraz z załogą mijał Clarence Island w łodziach ratunkowych, jednak wylądował na Elephant Island[1].
Wyspa została ponownie zampowana w latach 1933–1937, w 1957 roku sfotografowana z powietrza przez uczestników Falkland Islands and Dependencies Aerial Survey Expedition (FIDASE)[2].
W latach 1970–1971 wyspę badała Joint Services Expedition to Elephant Island (JSEEI)[2] – brytyjska ekspedycja pod kierownictwem Malcolma Burley’a (1927–2010), która 6 grudnia 1970 roku zdobyła szczyt Mount Irving[1].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
